قصيدة :بعنوان تحلم بكام
بقلم : عفاف محمد عبد الصادق
لما جم وصفوك حكوا عن جمالك
عن الورد اللى فى خدودك
عن حسنك عن دلالك
عن الخمر اللى ف شفايفك
عن قدك
جمال ربانى مافيش غلطة
اللى قال عليها رنة خلخال
واللى من حسن عبيرك مال
واللى من الكحل المشدودة
على وتر اهدابك طلب الوصال
واللى حكى عن سواد شعرك
اللي مغطيه شال
بس انا غيرهم
انا حكايتى معاكى حكاية
بدايتها من قعدتى على شطك
وسرح البال
ورميت همى لامواج البحر اللى
ف عنيكى
لكنى مبسوط وانا معاكي
وقلبى بدا ينسى
ليالى الحزن المداري ورا ضحكة
ورا ضحكة شفايفه اللى وراها بيتخفى
واخد من ضلوعي شراع ليكى
و جفونك ف ليلي مرسي
ما انا العاشق ف محرابك
وحضنى فيكى بيدفا
قوليلى يا سمرا امتى هتفتحى بابك
ولا ارجع تانى ادور على حضنك فى بحور الشوق
واخد من العذاب مرسى
ايو ه انا معاك
ايو ه انا معاك وهافتحلك
وارمى بذور حبى فى قلبك
يلا ارويها وزود الرية
وهاتلى من النجوم عناقد طوق بها جيدى ومن الحمام غية
انا اصلى احب الطير السارح ف السماويرجع لبنية
يزود ف رصيده عندى منين وبكام
وكله بالنية
والنجوم عندى ياعمرى دهب عناقيد
والحمام انت
والغلة تصب فى قدوسى وكله
ف الاخر ليا
ازاى ازاى اقول الضي اللى ف عنيكى تقولى بكام
وازاي قلبى اللي ف ايديكى يعيش سواح
يدورلك على الزادة والزوادة والغلة وتحقيق الاحلام
ولما اقولك نعيش امتى تقولى لسه ادامنا العمر براح
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق